ΠΩΣ ΘΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟ ΘΕΟ;

Μοναχής Γαβριηλίας

Δεν έχουν ανάγκη να διδαχθούν με λόγια, όταν ο πατέρας και η μητέρα ζουν μια αρμονική ζωή μεταξύ τους, όταν αγαπούν το Θεό οι ίδιοι, όταν δεν λένε στο παιδί τους: «Παιδί μου πήγαινε στην εκκλησία· εγώ θα καθίσω στο κρεβάτι» και τα στέλνουν να πάνε μόνα τους...Τα παιδιά αυτά θα πάνε ώσπου να γίνουν 12-13 χρονών. Ύστερα θα πουν: «Δεν πάτε εσείς; Γιατί ούτε εγώ θέλω να πάω τώρα»...πάντοτε έτσι γίνεται. Η το άλλο...ο πατέρας ή η μητέρα έχουν θυμό, έχουν οργή, έχουν κακίες, έχουν τέτοια και του λένε του παιδιού: «Μη φωνάζεις! Μην οργίζεσαι! Μη..., δεν ξέρω κι εγώ τι... Τι είναι αυτά! Πείτε μου!...Μια φορά θυμάμαι πήγα σ' ένα πανεπιστήμιο, στη Σχολή Παιδαγωγών. Μας μιλούσε ο καθηγητής ο παιδαγωγός. Κι ενώ μας μιλούσε για πραότητα, για ησυχία, για όλα αυτά άρχισε να χτυπά από τον αέρα το παράθυρο. Τότε, με μεγάλο θυμό πετιέται και αρχίζει να μιλά πολύ άσχημα. «βρέ ζ... δεν κλείνεις εκείνο το παράθυρο που μας έσπασε τα νεύρα από τον κρότο που κάνει!» Την ίδια ώρα που ίδιος μιλούσε για πραότητα και αοργησία κ.λπ.! Ξαναπάω σ' αυτόν τον καθηγητή; Βέβαια, όχι!

Πηγή: Η Ασκητική της Αγάπης, Εκδόσεις: Πορφύρα.