ΚΥΡΙΑΚΗ Η' ΜΑΤΘΑΙΟΥ
Βασιλείου Μουστάκη
Διδάκτορος της Θεολογίας
Ο άνθρωπος, αγαπητοί αδελφοί, αποτελείται από σώμα και ψυχή, από ύλη και πνεύμα. Η αγάπη, λοιπόν, του Θεού προς το πλάσμα του εκδηλώνεται όχι μόνο προς τις ανάγκες τις πνευματικές, αλλά και προς τις υλικές. Είδατε σήμερα τι έκαμε ο Κύριος στην έρημο. Δεν χόρτασε το πλήθη, που συγκεντρωθεί εκεί, μόνο με το λόγο του. Αλλά φρόντισε να μην μείνουν πεινασμένα κι' από σωματική άποψη. Γι' αυτό πολλαπλασίασε με θαυμαστό τρόπο, τα πέντε ψωμιά και τα δύο ψάρια, που βρίσκονταν στα χέρια των μαθητών του. Κι' έτσι, όχι μόνο έφαγαν και χόρτασαν όλοι εκείνοι οι άνθρωποι - στους οποίους μόνο οι άνδρες έφθαναν τους πέντε χιλιάδες - αλλά και περίσσευσαν πέντε γεμάτα κοφίνια.
Πριν, όμως, κάμει το θαύμα του αυτό ο Ιησούς είπε στους μαθητές του, που ήρθαν να του υποδείξουν ότι έπρεπε να απολύσει τους όχλους για να πάνε στα γύρω χωριά και να βρούνε φαγητό:
- Δώστε τους εσείς να φάγουν.
Δεν τους το είπε αυτό για να το πραγματοποιήσουν οι μαθητές. Διότι αυτοί δεν μπορούσαν να κάνουν θαύμα που εκείνος έκαμε κατόπιν. Τους το είπε, για τους δείξει, ότι στο μέλλον, όταν θα έβγαιναν να συνεχίσουν τη διδαχή του, θα έπρεπε να έχουν στο νου τους κι' αυτό το καθήκον.
«Δώστε τους εσείς να φάγουν.» Αυτά τα λόγια του Ιησού ήταν μία εντολή που θα χρειάζονταν στους αποστόλους αργότερα. Κι' όχι μόνο στους αποστόλους αλλά και σε όλη την Εκκλησία.
Τι έργο περίμενε στους αποστόλους; Ποιο είναι πάντα το έργο της Εκκλησίας; Η διάχυσης της θείας αγάπης στο κόσμο. Η τροφοδοσία των ψυχών με νοητό Ιχθύ και τον ουράνιο άρτο, που είναι ο Χριστός και το Ευαγγέλιο του. Αλλά συγχρόνως κι' η ανακούφισης των βασανισμένων, των φτωχών, των αρρώστων, των κατατρεγμένων, δηλαδή η υλική βοήθεια και συνδρομή σε όσους υποφέρουν, θλίβονται κι' έχουν ανάγκη.
Γράφει το Ιερό Ευαγγέλιο, ότι ο Κύριος πέρασε από τη γη ευεργετώντας και γιατρεύοντας. Βλέπουμε στις «Πράξεις» τους αποστόλους να σηκώνουν παραλυτικούς, να ανασταίνουν νεκρούς, να οικονομούν έτσι τη ζωή της πρώτης Εκκλησίας, ώστε να μη μένει κανείς νηστικός, ούτε από το λόγο του Θεού, ούτε από το γήινο ψωμί. Παρατηρούμε τους Πατέρες και τους αγίους να σκορπίζουν το έλεος τους στους φτωχούς, να φτιάχνουν νοσοκομεία, γηροκομεία, ξενώνες και κάθε λογής συναφή ιδρύματα. Ακούμε ένα από αυτούς να λέγει, πως« οι φτωχοί είναι ο θησαυρός της Εκκλησίας», θέλοντας να τονίσει μ' αυτή την ωραία φράση, ότι η Εκκλησία έχει μεγάλη της έγνοια τη βοήθεια στους ενδεείς.
Λοιπόν, αγαπητοί αδελφοί, το «Δώστε τους εσείς να φάγουν», που είπε ο Κύριος στους μαθητές του εκείνη την ημέρα, δεν ήταν μια απλή λαβή, για να του απαντήσουν ότι δεν είχαν άλλο από πέντε ψωμιά και δύο ψάρια, κι' έτσι να κάμει κατόπιν το μεγάλο του θαύμα. Είναι η μόνιμη εντολή του Κυρίου, άσβηστη κι' ακλόνητη στους αιώνες, πάντα δυνατά ακουστή στα βάθη της χριστιανικής ψυχής.
Εμείς οι χριστιανοί πρέπει να εφαρμόζουμε την εντολή της αγάπης, προστρέχοντας όχι μόνο στις πνευματικές, αλλά και στις υλικές ανάγκες του πλησίον μας. Δίνοντας ένα πιάτο φαί στον νηστικό, ρούχο στον γυμνό, περιποιούμενοι τους ασθενείς, φιλοξενώντας τους αστέγους, υπερασπιζόμενοι τους απροστάτευτους, παίρνοντας επάνω μας τα ορφανά και τις χήρες.
Θυμάστε τι προειδοποιεί ο Κύριος για την εξέταση, που θα μας γίνει μπροστά του στο φοβερό του βήμα κατά την ημέρα της κρίσεως; Δεν θα μας ρωτήσει πόσους σταυρούς κάναμε, πόσες ώρες προσευχηθήκαμε, ούτε ακόμη πόσο συχνά πηγαίναμε στην εκκλησία. Αλλά τι θα μας ρωτήσει; Αν πράξαμε αυτά που αναφέρθηκαν προηγουμένως. Αν ασκήσαμε την αγάπη του όχι μόνο με πνευματικό, αλλά κι' υλικό τρόπο.
Μη ξεχάσεις, λοιπόν, αγαπητέ, την εντολή αυτή του Κυρίου, που είδες να λάμπει στη σημερινή περικοπή. Μη αμελήσεις την εφαρμογή της. Δίνει να τρώνε σε όσους γύρω σου δεν έχουν να φάνε. Και μη ξεχνάς, ότι έτσι δεν πρόκειται να στερηθείς και να μείνεις ο ίδιος νηστικός- αν και γι' αυτό η αγάπη είναι έτοιμη. Γιατί, όπως ο Κύριος ευλόγησε και πλήθυνε εκείνα τα πέντε ψωμιά κι' εκείνα τα δύο ψάρια, έτσι θα ευλογήσει και θα πληθύνει ότι εσύ θα σκορπίζεις γύρω σου με την ελεημοσύνη.
Πηγή: Στα Ίχνη του Αρχιποίμενος, Εκδόσεις: Παρρησία.
