ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ 

Βασιλείου Μουστάκη

Διδάκτορος Θεολογίας

ΟΙ ΜΑΓΟΙ, αγαπητοί αδελφοί, που ήρθαν να προσκυνήσουν το θείο Βρέφος και να του προσφέρουν τα πολύτιμα δώρα τους, είναι ίσως τα πιο μυστηριώδη και αινιγματικά πρόσωπα από όσα αναφέρονται μέσα στο Ευαγγέλιο.

Παρ' όλο που γίνεται αρκετός λόγος γι' αυτούς στη σχετικά σύντομη ευαγγελική αφήγηση της Γεννήσεως, το ιερό κείμενο δεν μας δίνει καμιά πληροφορία για τον αριθμό τους, την ταυτότητά και τον τόπο της προελεύσεώς τους. Το μόνο που αναφέρεται, είναι ότι ήρθαν στη Βηθλεέμ από κάποια ανατολική χώρα κι' ότι τους οδήγησε ως εκεί ένα πρωτοφανέρωτο άστρο που παρατήρησαν στον ουρανό.

Η χριστιανική παράδοση, στο κύλημα των αιώνων, άντλησε πολλά γι' αυτούς από τη φαντασία. Καθόρισε έτσι πολλούς τόπους, όπως η Μηδία, η Χαλδαία, οι Ινδίες, η Αραβία, απ' όπου ξεκίνησαν. Ανακάλυψε ότι ήταν τρείς. Τους χάρισε από ένα όνομα: Γάσπαρ, Μελχιώρ και Βαλτάσαρ. Σχεδίασε με όλες τις λεπτομέρειες το δρομολόγιο τους ως την Ιουδαία. Κι' έπλασε μερικούς ποιητικότατους θρύλους για την κατοπινή ιστορία τους.

Καταλαβαίνετε, βέβαια, πώς τίποτα από όλα αυτά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, δεν είναι εξακριβωμένο. Αποτελούν μια ωραία μεν, αλλά αστήρικτη επινόηση.

Οι Μάγοι, που κατέθεσαν στα πόδια του θείου Νηπίου το χρυσάφι, τον λίβανο και τη σμύρνα, θα παραμένουν για πάντα πρόσωπα κατά μέγιστο μέρος ανεξακρίβωτα.

Το μόνο, για το οποίο μπορούμε να είμαστε βέβαιοι, είναι το ζήτημα της πραγματικής τους ιδιότητας. Μάγοι δεν σημαίνει στο ευαγγελικό κείμενο αγύρτες ή θαυματοποιοί. Απεναντίας πρόκειται για ένα υψηλό αξίωμα, θρησκευτικό, πολιτικό, κι' όπως λέγαμε σήμερα, επιστημονικό. Σε ορισμένες αρχαίες χώρες,Μάγοι λέγονταν οι σύμβουλοι των βασιλέων. Οι σύμβουλοι αυτοί είχαν μια διπλή σοφία: ήξεραν τους θείους νόμους και τους νόμους της κτίσεως. Ήταν δηλαδή ένα είδος ιερέων κι' επιστημόνων και με τις υποδείξεις τους ο βασιλεύς κυβερνούσε τον λαό.

Αυτό, λοιπόν, μας αρκεί, αγαπητοί αδελφοί, για να καταλάβουμε τη σημασία του ταξιδιού τους προς τη Βηθλεέμ, καθώς και το συμβολικό νόημα της προσφοράς τους στον νεογέννητο Ιησού. Οι άνθρωποι αυτοί, που μελετούσαν την κτίση, είδαν σ' αυτή ένα σημάδι που φανέρωνε τον ερχομό Εκείνου που θα επανέφερε την κτίση στο αρχαίο καθεστώς. Οι άνθρωποι αυτοί, που είχαν δύναμη σ' αυτόν τον κόσμο, έτρεξαν να δηλώσουν υποταγή στον ιδιοκτήτη του κόσμου, όταν Αυτός επισκέφτηκε την περιουσία του. Οι άνθρωποι αυτοί, που γνώρισαν μονάχα ένα μέρος και μάλιστα τόσο μικρό κι' αμυδρό της αλήθειας, ήλθαν να δουν και να προσκυνήσουν την ίδια την Αλήθεια, όταν αυτή ολόκληρη κατέβηκε στη γη.

Η προσφορά των δώρων τους είχε ένα συμβολικό κι' ένα προφητικό νόημα. Τα δύο πρώτα απ' αυτά, ο χρυσός κι' ο λίβανος, αναφέρονταν στη διπλή ιδιότητα του Χριστού. Με το χρυσάφι, τον τίμησαν ως βασιλέα του κόσμου. Με τον λίβανο, ως Θεό. Όσον αφορά το τρίτο δώρο τους, αυτό είχε προφητική σημασία. Η σμύρνα ήταν άρωμα που έβγαινε από κάποιο φυτό της Ανατολής. Χρησίμευε κατά τους αρχαίους καιρούς, για ν' αλείψουν τους νεκρούς πριν από τον ενταφιασμό. Η προσφορά, λοιπόν, της σμύρνας είχε προφητική έννοια, ότι το βρέφος εκείνο θα θανατώνονταν αργότερα από τον λαό του πάνω στον Σταυρό.

Πηγή: Στα Ίχνη του Αρχιποίμενος, Εκδόσεις: Παρρησία.