ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Βασιλείου Μουστάκη

Διδάκτορος της Θεολογίας

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ που ακούσαμε, αγαπητοί αδελφοί, από το ιερό Ευαγγέλιο, έχει θέμα της τον Ισραηλιτικό λαό, το διαλεκτό έθνος, που ανταποκρίθηκε σε ότι ο Θεός περίμενε απ' αυτό, αλλά απεναντίας κακομεταχειρίστηκε τους θείους απεσταλμένους και στο τέλος οδήγησε στον σταυρικό θάνατο και τον ίδιο τον Υιό του Θεού.

Ένας κτηματίας - λέγει ο Ιησούς - φύτεψε αμπέλι, το περίφραξε κι' αφού το πλούτισε με όλες τις εγκαταστάσεις για τη μεταβολή των σταφυλιών σε κρασί, το ανέθεσε σε ορισμένους γεωργούς. Ο κτηματίας αυτός είναι ο θείος ιδιοκτήτης του κόσμου, ο κτίστης και δημιουργός του παντός. Το αμπέλι που φύτεψε, είναι το διαλεκτό έθνος του Ισραήλ. Οι εγκαταστάσεις που έφτιαξε μέσα στο αμπέλι, είναι ο νόμος του Μωυσέως, ένα νοητό πατητήρι ικανό να μεταβάλλει τις ψυχές σε δίκαιες και θεάρεστες. Οι γεωργοί, τέλος, στου οποίους εμπιστεύθηκε το αμπέλι, είναι οι πνευματικοί ηγέτες του Ισραήλ ή ακόμη κι' όλος ο λαός αυτός.

Όταν, λοιπόν, έφθασε ο καιρός της καρποφορίας, -έστειλε λέγει η παραβολή -ο κύριος του αμπελιού τους άλλους του δούλους για να πάρουν το προϊόν του κτήματος. Αλλά οι γεωργοί άλλους απ' αυτούς έδειραν, άλλους λιθοβόλησαν κι' άλλους θανάτωσαν. Πάλι ο ιδιοκτήτης έστειλε άλλους δούλους του, περισσότερους από του πρώτους. Αλλά κι' εκείνοι είχαν την τύχη των πρώτων. Στα τελευταία, έστειλε τον ίδιο τον υιό του, λέγοντας: «Θα σεβαστούν το παιδί μου». Αλλά οι γεωργοί, σαν είδαν τον υιό του ιδιοκτήτη, σκέφτηκαν: «Αυτός είναι ο κληρονόμος. Εμπρός, λοιπόν, ας τον σκοτώσουμε, για να έλθει η κληρονομία στα χέρια μας». Έτσι το πήραν, τον έβγαλαν έξω από το αμπέλι και τον θανάτωσαν.

Οι δούλοι που στάλθηκαν από το αμπέλι, είναι διάφοροι προφήτες, που εμφανίστηκαν κατά καιρούς ανάμεσα στο περιούσιο έθνος, δείχνοντας του το δρόμο της υποταγής στο Θεό, και μιλώντας για την καινούργια εποχή, την εποχή της Καινής Διαθήκης. Όλοι, λοιπόν, αυτοί - αναφέρει η παραβολή - δεν έτυχαν την υποδοχή τους έπρεπε λόγια τους δεν εισακούστηκαν, οι υποδείξεις τους δεν πραγματοποιήθηκαν, η παρουσία τους στάθηκε ανυπόφορη και κυνηγούσαν, αποδοκιμάστηκαν, βασανίστηκαν, μερικοί απ' αυτούς και θανατώθηκαν. Τέλος ήρθε κι' ο υιός του ιδιοκτήτη, δηλαδή ο Ιησούς. Αυτός, όμως, επρόκειτο να κινήσει γύρω του, ακριβώς λόγο της ιδιότητος του περισσότερο μίσος. Έτσι, αντί να του αναγνωρίσουν και να του παραδώσουν την κληρονομία το, θα τον έβγαζαν έξω από τα τείχη της αγίας πόλεως και θα τον ανέβαζαν στον σταυρό, θέλοντας να απαλλαγούν απ' αυτόν. Όταν ο κύριος τελείωσε την παραβολή, ρώτησε τους ακροατές:

-Τι θα κάμει, λοιπόν, ο ιδιοκτήτης του αμπελιού, όταν έλθει, εκείνους τους γεωργούς;

Ανύποπτοι οι Ιουδαίοι για το πραγματικό νόημα της παραβολής, του απάντησαν:

-Θα τους εξαφανίσει από το πρόσωπο της γης με τον πολύ άσχημο τρόπο και θα αναθέσει το αμπέλι σε άλλους γεωργούς, που θα του αποδίδουν τα προϊόντα στους πιο κατάλληλους καιρούς.

Τότε ο Ιησούς τους φώτισε το νόημα της παραβολής, λέγοντας ότι θα παίρνόνταν η βασιλεία του Θεού από το Ισραηλιτικό έθνος και θα δίνονταν σε άλλα έθνη.

Πηγή: Στα Ίχνη του Αρχιποίμενος, Εκδόσεις: Παρρησία.

Υλοποιήθηκε από τη Webnode
Δημιουργήστε δωρεάν ιστοσελίδα! Αυτή η ιστοσελίδα δημιουργήθηκε με τη Webnode. Δημιουργήστε τη δική σας δωρεάν σήμερα! Ξεκινήστε